Η πρώτη επίσκεψη στον οδοντίατρο πρέπει να γίνεται γύρω στα πρώτα γενέθλια του παιδιού. Έτσι μπορεί να πραγματοποιηθεί ένας έλεγχος, να δοθούν συμβουλές και υποδείξεις που αφορούν στη φροντίδα των δοντιών, σε συνήθειες του παιδιού και στη διατροφή του καθώς επίσης και να γίνει έγκαιρη διάγνωση τερηδόνας η οποία μπορεί να εμφανιστεί από τη βρεφική ηλικία.

Τα νεογιλά δόντια είναι σημαντικά και η παραμέλησή τους με το πρόσχημα ότι θα αλλαχθούν είναι λανθασμένη. Τα νεογιλά δόντια συμμετέχουν στη μάσηση της τροφής καθώς και στην ομιλία και άρθρωση. Είναι αυτά που διατηρούν το χώρο για την ανατολή των μόνιμων δοντιών και παίζουν ρόλο στη σωστή ανάπτυξη των οστών των γνάθων και τη διαμόρφωση του προσώπου. Τα χαλασμένα νεογιλά δόντια μπορούν να επηρεάσουν την υγεία των μόνιμων δοντιών καθώς επίσης και τη γενική υγεία του παιδιού.

Οι συχνότερα εμφανιζόμενες νόσοι του στόματος στα παιδιά και τους εφήβους είναι η τερηδόνα και η ουλίτιδα. Και οι δυο οφείλονται στην οδοντική μικροβιακή πλάκα και μπορούν να προληφθούν και να αντιμετωπισθούν.
Στην τερηδόνα τα μικρόβια που υπάρχουν στο στόμα με την κατανάλωση υδατανθράκων (κυρίως ζαχαρούχων τροφών) παράγουν οξέα τα οποία προκαλούν την τερηδόνα. Η τερηδόνα προκαλεί σταδιακή καταστροφή του δοντιού.
Η ουλίτιδα είναι η φλεγμονή των ούλων που προκαλείται από τη μικροβιακή πλάκα. Τα ούλα εμφανίζουν ερυθρότητα, διόγκωση και μπορεί να αιμορραγούν κατά το βούρτσισμα.

Συστήνεται η επίσκεψη στον οδοντίατρο μια φορά το εξάμηνο έτσι ώστε να επιτευχθεί πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση των νόσων του στόματος.

Το φθόριο είναι το αποτελεσματικότερο μέσο για την πρόληψη της τερηδόνας. Απορροφάται από την αδαμαντίνη (σμάλτο) των δοντιών κάνοντας την ανθεκτικότερη στη δράση των οξέων που παράγονται από τα μικρόβια που προκαλούν τερηδόνα καθώς επίσης εμφανίζει ήπια αντιμικροβιακή δράση. Είναι ασφαλές για την υγεία εφόσον χρησιμοποιείται σωστά. Υπάρχει στη φύση, σε τροφές καθώς και σε προϊόντα που χρησιμοποιούμε για τη φροντίδα του στόματος (οδοντόκρεμες, στοματικά διαλύματα). Φθόριο τοποθετείται στα δόντια και από τον οδοντίατρο (φθορίωση). Τα σκευάσματα που χρησιμοποιεί ο οδοντίατρος για τη φθορίωση έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε φθόριο και έχουν διαφορετική δράση από τα σκευάσματα που προαναφέρθηκαν. Η φθορίωση γίνεται 2 φορές το χρόνο για να έχουμε καλύτερα αποτελέσματα. Σε παιδιά με μεγάλο κίνδυνο εμφάνισης τερηδόνας πρέπει να γίνεται 3-4 φορές το χρόνο.

Είναι σημαντικό να επισκεφθούμε τον οδοντίατρο όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
Προτού επισκεφθούμε τον οδοντίατρο, ακολουθούμε τα παρακάτω βήματα:
1. Βρίσκουμε το δόντι ή το σπασμένο κομμάτι.
2. Το ξεπλένουμε προσεκτικά με κρύο νερό χωρίς όμως να πιάσουμε τη ρίζα του (αν πρόκειται για ολόκληρο δόντι).
3. Αν έχει φύγει ολόκληρο το δόντι με τη βοήθεια ενός ενήλικα προσπαθούμε να το βάλουμε στη θέση του και βάζουμε το παιδί να δαγκώσει πάνω σε μια γάζα για να το κρατήσουμε σταθερό.
4. Αν δε μπορούμε να εφαρμόσουμε το βήμα 3 τότε βάζουμε το δόντι σε κρύο νερό ή γάλα ή φυσιολογικό ορό ενώ αν πρόκειται για κομμάτι δοντιού τότε το τοποθετούμε σε νερό.
5. Πηγαίνουμε αμέσως στον οδοντίατρο. Όσο ταχύτερα επισκεφθούμε τον οδοντίατρο τόσο αυξάνουμε τις πιθανότητες το δόντι αυτό να σωθεί.

-Βάζουμε το παιδί να ξεπλύνει το στόμα με χλιαρό νερό.
-Φροντίζουμε να καθαρίσουμε την περιοχή αυτή βουρτσίζοντας και χρησιμοποιώντας οδοντικό νήμα για να απομακρύνουμε τυχόν υπολείμματα τροφής.
-Χορηγούμε στο παιδί παυσίπονο με τις οδηγίες που μας έχει δώσει ο παιδίατρος (η δοσολογία καθορίζεται από το βάρος του παιδιού).
-Επικοινωνούμε με τον οδοντίατρο να μας δώσει οδηγίες.

Η πρόληψη της τερηδόνας επιτυγχάνεται με τους ακόλουθους τρόπους:
-Καθημερινό βούρτσισμα τουλάχιστον 2 φορές την ημέρα με τον τρόπο που έχει υποδείξει ο οδοντίατρος.
-Χρήση οδοντικού νήματος μια φορά τη μέρα.
-Χρήση φθοριούχου οδοντόκρεμας σύμφωνα με τις υποδείξεις του οδοντιάτρου σχετικά με την ποσότητα φθορίου ανάλογα με την ηλικία του παιδιού.
-Χρήση φθοριούχων στοματικών διαλυμάτων ή τροχίσκων φθορίου σε περίπτωση που το έχει προτείνει ο οδοντίατρος.
-Φθορίωση στο οδοντιατρείο 2 φορές το χρόνο(ή 3-4 φορές το χρόνο σε παιδιά με υψηλό τερηδονικό κίνδυνο).
-Σωστή διατροφή.
-Καλύψεις οπών και σχισμών (Διαδικασία κατά την οποία ο οδοντίατρος τοποθετεί υλικό στις αύλακες των πίσω δοντιών έτσι ώστε να αποφεύγεται η παγίδευση τροφών και μικροβίων σε αυτά τα σημεία που θα είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία τερηδόνας. Είναι απλή και ανώδυνη διαδικασία).